سوره التکویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
1بنام خداى رحمان رحيم؛ وقتى كه آفتاب درهم پيچيده شود.
وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ
2وقتى كه ستارگان تاريك شوند.
وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ
3وقتى كه كوهها سير داده شوند.
وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ
4وقتى كه حاملهها خالى گردند.
وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
5وقتى كه حيوانات وحشى محشور گردند.
وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ
6وقتى كه درياها گداخته گردند.
وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
7وقتى كه روحها با بدنها جفت شوند.
وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ
8وقتى كه از دختر زنده به گور سؤال شود
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
9كه به چه گناهى مقتول شده است
وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
10وقتى كه نامههاى اعمال توزيع شوند
وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ
11وقتى كه آسمان بر كنده شود
وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ
12وقتى كه جهنم افروخته گردد
وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
13وقتى كه بهشت نزديك شود
عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ
14مىداند هر كس هر عملى را كه حاضر كرده است
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
15پس نه، قسم مىخورم به ستارگان پنهان شونده.
الْجَوارِ الْكُنَّسِ
16كه در حركت هستند و فانى شونده.
وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ
17قسم به شب وقتى كه پشت مىكند
وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ
18قسم به صبح وقتى كه گسترش مىيابد.
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
19كه اين قرآن سخن فرشته عزيزى است
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
20قوى و نزد خدا صاحب تقرب است
مُطاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
21مطاع در نزد خدا و امين است
وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ
22رفيق شما ديوانه نيست
وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
23جبرئيل را در آن ناحيه روشن ديده است
وَ ما هُوَ عَلَي الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
24رسول خدا بروحى بخيل نيست
وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ
25اين قرآن سخن شيطان رانده شده نيست
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
26پس به كجا مىرويد؟!
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ
27آن فقط تذكر است براى مردمان
لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ
28براى آنكه بخواهد در بندگى حق، استوار باشد
وَ ما تَشاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ
29شما استوار شدن را نخواهيد خواست مگر آنكه پرودگار جهانيان بخواهد
سوره الفجر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1بنام خداى رحمان رحيم
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
27اى نفس با اطمينان.
ارْجِعِي إِليٰ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً
28بر گرد به سوى پروردگارت راضى و مرضى
فَادْخُلِي فِي عِبادِي
29داخل شوميان بندگان من
وَ ادْخُلِي جَنَّتِي
30داخل شو به بهشت من.